จริงๆแล้วไม่ได้มีแค่ 4 ชื่อเรียกในแต่ละฤดูกาลของภาษาจีน : “24 节气”

แม้เราจะทราบกันดีว่าในประเทศจีนมี 4 ฤดู ได้แก่ ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง แต่จริงๆแล้วในแต่ละฤดูกาลก็มีชื่อเรียกย่อยๆออกไปตามเทศกาลอีกด้วยค่ะ ในบทความนี้จะมาแนะนำให้ทุกท่านได้รู้จักกับชื่อเรียก 24 ฤดูกาลในภาษาจีน จะมีอะไรกันบ้างนั้น ลองไปดูกันเลยค่ะ

1. ฤดูใบไม้ผลิ 春节

• 立春 ลี่ชุน คือ ช่วงเริ่มฤดูใบไม้ผลิ
• 雨水 อวี๋สุ่ย คือ ช่วงที่มีฝนตก
• 惊蛰 จิงเจ๋อ คือ ช่วงที่แมลงตื่นจากการจำศีล
• 春分 ชุนเฟิน คือ ช่วงที่กลางวันและกลางคืนมีระยะเวลาเท่ากัน
• 清明 ชิงหมิง คือ เช็งเม้ง ช่วงที่ผู้คนออกไปกวาดสุสานเซ่นไหว้บรรพบุรุษ
• 谷雨 กู๋อวี๋ คือ ช่วงที่ฝนตกหนัก ส่งผลดีต่อพืชพันธุ์

2. ฤดูร้อน 夏季

• 立夏 ลี่เซี่ย คือ ช่วงเริ่มฤดูร้อน
• 小满 เสียวหมั่น คือ ช่วงเมล็ดพันธุ์เริ่มสมบูรณ์
• 芒种 หมังจ้ง คือ ช่วงธัญพืชสุกงอม
• 夏至 เซี่ยจื้อ คือ ช่วงที่กลางวันยาวนานที่สุด
• 小暑 เสี่ยวสู่ คือ ช่วงอากาศร้อน
• 大暑 ต้าสู่ คือ ช่วงอากาศร้อนมาก

3. ฤดูใบไม้ร่วง 秋季

• 立秋 ลี่ชิว คือ ช่วงเริ่มฤดูใบไม้รทวง
• 处暑 ฉูสู่ คือ ช่วงอากาศร้อนสิ้นสุด
• 白露 ไป๋ลู่ คือ ช่วงอากาศเย็น น้ำค้างจับตัวแข็ง
• 秋分 ชิวเฟิน คือ ช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วง
• 寒露 หันลู่ คือ ช่วงที่มีน้ำค้างมาก
• 霜降 ซวงเจี้ยง คือ ช่วงน้ำค้างแข็ง

4. ฤดูหนาว 冬季

• 李东 ลี่ตง คือ ช่วงน้ำค้างแข็ง
• 小雪 เสียวเสวี่ย คือ ช่วงเริ่มมีหิมะ
• 大雪 ต้าเสี่ยว คือ ช่วงหิมะตกหนัก
• 冬至 ตงจื้อ คือ ช่วงกลางคืนยาวที่สุด
• 小寒 เสี่ยวหัน คือ ช่วงเริ่มระยะที่หนาวเย็นที่สุด
• 大寒 ต้าหัน คือ ช่วงหนาวเย็นที่สุดในรอบปี