จริงๆแล้วไม่ได้มีแค่ 4 ชื่อเรียกในแต่ละฤดูกาลของภาษาจีน : “24 节气”
แม้เราจะทราบกันดีว่าในประเทศจีนมี 4 ฤดู ได้แก่ ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง แต่จริงๆแล้วในแต่ละฤดูกาลก็มีชื่อเรียกย่อยๆออกไปตามเทศกาลอีกด้วยค่ะ ในบทความนี้จะมาแนะนำให้ทุกท่านได้รู้จักกับชื่อเรียก 24 ฤดูกาลในภาษาจีน จะมีอะไรกันบ้างนั้น ลองไปดูกันเลยค่ะ
1. ฤดูใบไม้ผลิ 春节
- 立春 ลี่ชุน คือ ช่วงเริ่มฤดูใบไม้ผลิ
- 雨水 อวี๋สุ่ย คือ ช่วงที่มีฝนตก
- 惊蛰 จิงเจ๋อ คือ ช่วงที่แมลงตื่นจากการจำศีล
- 春分 ชุนเฟิน คือ ช่วงที่กลางวันและกลางคืนมีระยะเวลาเท่ากัน
- 清明 ชิงหมิง คือ เช็งเม้ง ช่วงที่ผู้คนออกไปกวาดสุสานเซ่นไหว้บรรพบุรุษ
- 谷雨 กู๋อวี๋ คือ ช่วงที่ฝนตกหนัก ส่งผลดีต่อพืชพันธุ์
- ฤดูร้อน 夏季
- 立夏 ลี่เซี่ย คือ ช่วงเริ่มฤดูร้อน
- 小满 เสียวหมั่น คือ ช่วงเมล็ดพันธุ์เริ่มสมบูรณ์
- 芒种 หมังจ้ง คือ ช่วงธัญพืชสุกงอม
- 夏至 เซี่ยจื้อ คือ ช่วงที่กลางวันยาวนานที่สุด
- 小暑 เสี่ยวสู่ คือ ช่วงอากาศร้อน
- 大暑 ต้าสู่ คือ ช่วงอากาศร้อนมาก
- ฤดูใบไม้ร่วง 秋季
- 立秋 ลี่ชิว คือ ช่วงเริ่มฤดูใบไม้รทวง
- 处暑 ฉูสู่ คือ ช่วงอากาศร้อนสิ้นสุด
- 白露 ไป๋ลู่ คือ ช่วงอากาศเย็น น้ำค้างจับตัวแข็ง
- 秋分 ชิวเฟิน คือ ช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วง
- 寒露 หันลู่ คือ ช่วงที่มีน้ำค้างมาก
- 霜降 ซวงเจี้ยง คือ ช่วงน้ำค้างแข็ง
- ฤดูหนาว 冬季
- 李东 ลี่ตง คือ ช่วงน้ำค้างแข็ง
- 小雪 เสียวเสวี่ย คือ ช่วงเริ่มมีหิมะ
- 大雪 ต้าเสี่ยว คือ ช่วงหิมะตกหนัก
- 冬至 ตงจื้อ คือ ช่วงกลางคืนยาวที่สุด
- 小寒 เสี่ยวหัน คือ ช่วงเริ่มระยะที่หนาวเย็นที่สุด
- 大寒 ต้าหัน คือ ช่วงหนาวเย็นที่สุดในรอบปี
© 版权声明
文章版权归作者所有，未经允许请勿转载。
THE END
喜欢就支持一下吧
