How to เรียนจีนอย่างไรให้สำเร็จ : 我为了成功 ตอนที่ 1
สวัสดีค่ะวันนี้มาพบกันกับหัวข้อสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนภาษาจีนโดยเฟินจะนำประสบการณ์การเรียนของตัวเองมาแบ่งปันกับทุกคนในวันนี้ ซึ่งเฟินเชื่อว่าไม่มีใครที่รู้สึกว่าภาษาจีนนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายตั้งแต่เริ่มต้น เพราะยิ่งเราเรียนไปเรื่อยๆ เราจะพบว่าหนทางมันช่างยาวไกลเหลือเกิน เฟินเป็นคนหนึ่งที่เคยผ่านจุดที่เรียกว่า “ไม่เอาแล้ว” มาอยู่หลายครั้งทั้งที่เกิดจากตัวเราเองและตัวคนอื่นมากระทบ ทำให้เราคิดที่จะยอมแพ้ แต่จุดเปลี่ยนหนึ่งที่อยากจะนำมาเล่าเพื่อเป็นกำลังใจให้ทุกคนได้นำไปเป็นข้อคิดและเสริมแรงให้กับตัวเอง วันนี้ขอตั้งชื่อตอนที่ 1 ว่า “ความกลัวที่ไม่น่ากลัว 别怕！”
เฟินเคยมีจุดที่แย่ที่สุดที่จำได้ตอนเรียนภาษาจีน คือตอนที่เริ่มเรียนไปได้สักพักนึงแล้วรู้สึกว่าเหมือนตัวเองพอจะสื่อสารภาษาจีนได้บ้างแล้ว เลยนำไปใช้กับคนหนึ่งที่เราเคยเคารพและศรัทธาในตัวเขามาก ในวันเกิดเขาคนนั้นมาอวยพรให้เฟินเป็นภาษาจีน พร้อมกับชมว่าภาษาจีนเราดีจัง แต่ตอนที่เฟินพยายามพูดเพื่อถ่อมตัวเอง เฟินกลับเรียงประโยคและสื่อสารผิดพลาดไปนั่นคือ 我只会说汉语一点点 สิ่งที่ผิดไปนั่นคือ ต้องเป็น 我只会说一点点汉语 และคนนั้นพูดด้วยเจตนาของการหักหน้าเราว่า “เธอใช้ google translate หรอ 5555” หลังจากนั้นมาเฟินปิดกั้นตัวเองและทุกครั้งที่เข้าคลาสเรียนอาจารย์จะบอกว่า เธอไม่มั่นใจเลย ความไม่มั่นใจทำให้เราไม่ยอมที่จะเปิดรับอะไร ช่วงนั้นคือแอนตี้ภาษาจีนไปเลย จนกลายเป็นว่าในระยะเวลานั้นเราเสียเวลาไปเปล่าๆ “เพียงเพราะคำพูดของคนๆเดียว”
เฟินเคยเป็นคนหนึ่งที่รับไม่ได้เวลาที่รู้ว่าตัวเองผิดพลาด และจะจมดิ่งอยู่อย่างนั้น ตอนที่ไม่มีความสุขอยู่นั้นจนเกือบลืมไปว่า “อะไรนะที่ทำให้เราไม่มีความสุขที่จะเรียนภาษาจีนเลย” เฟินพยายามทบทวนตัวเองแล้วตั้งตัวใหม่ โดยการบอกตัวเองว่า “ฉันจะไม่ยอมแพ้ และสักวันหนึ่งเธอต้องได้เห็นว่าฉันมีภาษาจีนที่ดีขึ้นอย่างที่เธอไม่เคยคิดมาก่อน” (แอบมารร้าย 5555) จากนั้นมาเฟินก็กลับไปดูว่า จริงๆเราคิดจะยอมแพ้เพราะคนๆนั้นพูดกับเราแบบนั้น หรือเป็นเพราะเรารับความผิดพลาดตัวเองไม่ได้กันแน่ เฟินเลยคิดว่า ต่อไปนี้จะให้โอกาสตัวเองและจะไม่กลัวหากผิดพลาดอีก และสิ่งที่เฟินทำอยู่ 5 ข้อในตอนนั้นคือ
- เขียนป้ายให้กำลังใจตัวเองอยู่บนหัวนอน ติดรูปคนที่เรารักและบอกเราว่า “สู้ๆนะ”
ทุกครั้งที่เราเหนื่อยล้า เราจะรู้ว่ามีคนให้กำลังใจเราอยู่ หากวันนึงที่เราทำได้และสำเร็จคนเกล่านั้นแหละที่จะภาคภูมิใจในความสำเร็จของเราไปด้วย แต่ทุกครั้งที่เหนื่อยล้าเกินไปจากเรื่องอื่นๆ ให้เราหยุดพักให้โอเค อย่าฝืนอย่าขัดใจตัวเองเกินไป เพราะไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นไม่มีความสุข แล้วกลับมาทำมิชชั่นของเราอีกครั้ง
2. คนที่น่าอายไม่ใช่คนที่ผิดพลาด แต่คือคนที่ตั้งเป้าหมายไว้แต่ไม่ลงมือทำ
เวลาที่ตั้งเป้าหมาย จะต้องทำให้ได้ วินัยคือสิ่งที่ สำคัญที่สุดของการเรียน เช่นตั้งเป้าหมายว่า ภายในเดือนนี้ฉันต้องจำคำศัพท์ให้ได้อย่างน้อย 250 คำก็ต้องทำให้ได้โดยการแบ่งเวลาให้ลงล็อค ห้ามพูดว่าฉันไม่มีเวลา เพราะนั่นคือข้อแก้ตัวและเป็นมารร้ายที่จำทำให้เรียนอย่างไรก็ไม่สำเร็จ
3. กล้าที่จะพูดผิด และอย่าอายที่จะบอกคนอื่นว่าเราไม่รู้ตรงไหน
สำหรับเฟินบางครั้งการใช้กูเกิ้ลมันก็ช่วยให้เราค้นหาคำศัพท์ที่เราไม่รู้ได้ในเวลาที่กระชั้นชิด แต่เมื่อเรามีเวลามากขึ้นให้ใช้พจนานุกรมตรวจสอบความหมายนั้นๆให้ถ้วนถี่ เราจะได้จำได้ว่าเราไม่ถูกตรงไหน ไม่มีใครที่ไม่ใช้อินเตอร์เน็ตค้นหาแล้วพูดได้ในทันทีค่ะ การใช้อินเทอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์จะดีกว่าที่เราไม่ใช้อะไรแล้วปล่อยให้ตัวเองไม่รู้อยู่อย่างนั้น นอกจากนี้เมื่อเราไม่ทราบอย่ากลัวที่จะบอกครูหรือคนที่สนทนาด้วยว่า ฉันไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรแล้วขอคำแนะนำจากเขาเหล่านั้นในทันที คำที่ควรจำไว้ “请问，…怎么说呢” ，“不好意思，我说错了”，“中文怎么说？”, “我听不懂，是什么意思呢？”
4.ใช้ภาษาจีนพูดกับคนจีนไปเล้ยย (พยายามอย่าพูดภาษาอังกฤษ)
ถ้าเราพูดภาษาจีนจะพูดได้มากหรือน้อยอย่างน้อยๆเราจะได้มิตรภาพจากการสื่อสาร การสื่อสารกับคนจีนเหมือนกับการเปิดหน้าต่างรับแสงสว่างที่ชัดเจนขึ้นให้กับตัวเอง คนจีนไม่ตำหนิเราหรอกค่ะ และเอ็นดูเราด้วยซ้ำที่เรากล้าจะพูดกับเขาและใช้ภาษาของพวกเขา เป็นการทดสอบตัวเองว่าเราได้เรียนเพื่อเอาไปใช้กับคนจีนแล้วจริงๆนะ เราจำจำภาพและพัฒนาการของตัวเองเพื่อเป็นการกระตุ้นให้เราใช้ภาษาจีนได้เร็วมากขึ้น นอกจากนี้จดจำสิ่งที่เขาสนทนากับเราและเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆที่เขาพูดกับเราด้วย
5. เธอเก่ง เธอไม่กลัว เธอทำได้
สามคำนี้เราควรจะบอกกับตัวเองอยู่เสมอเพื่อเป็นการให้กำลังใจตัวเอง โดยเฉพาะช่วงแรกเริ่มของการเรียนเราต้องสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง เมื่อไหร่ที่คิดว่า “ฉันทำไม่ได้หรอก” จะเป็นการปิดกั้นตัวเองในทันที ในวันนี้อาจจะยังไม่เห็นคนๆ นั้นที่เรียกว่าตัวเองยทนอยู่ในจุดที่ภาษาจีนดีเยี่ยม แต่สักวันจะเป็นวันของเราแน่นอน ขอเพียงเราบอกกับตัวเองอย่างนี้เสมอ “ฉันทำได้” เพราะเส้นทางนี้มันอาจต้องใช้เวลาแต่คนพยายามเท่านั้นที่จะเห็นผล ไม่มีใครที่พยายามแล้ว(จริงๆ) จะล้มเหลวเสมอไป เส้นชัยอยู่ข้างหน้านั้นแน่นอน
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เฟินได้คิดว่าภาษาจีนของตัวเองมีพัฒนาการที่ดีขึ้นมาก จากที่เคยปิดกั้นตัวเองคิดว่าทำไมได้ ตอนนี้เฟินทำได้แล้วและไม่กลัวอีกต่อไป สิ่งที่เฟินได้เรียนรู้ในช่วงนั้นคือการสร้าง mind set ให้กับตัวเองการไม่โทษคนอื่น ไม่โทษตัวเองและเชื่อมั่นในตัวเอง โดยให้โอกาสตัวเองที่จะก้าวข้าวผ่านความเหน็ดเหนื่อยที่คุ้มค่าเหล่านั้นมาได้ การศรัทธาในตัวเองถือเป็นส่วนสำคัญมากที่สุดที่จะทำให้คนเราสำเร็จในทุกสิ่งได้ เมื่อเราคิดอย่างไร เราก็มักเป็นอย่างนั้น นี่คือหลักการเบื้องต้นที่เริ่มจากการ set ความคิดตัวเองก่อน ครั้งต่อไปเฟินจะมารีวิววิธีการ set สิ่งรอบตัวให้มีผลต่อการขับเคลื่อนภาษาจีนของเรานะคะ เจอกันครั้งต่อไปค่ะ 再见?
